Amalgam fillings and Mercury Vapors

Interesting video of IAOMT ( International Academy of Oral Medicine and Toxicology) about the mercury vapors coming out from a tooth with an amalgam filling.

Στοιχεία για τον υδράργυρο που περιέχεται στα σφραγίσματα αμαλγάματος

Μεγάλο ενδιαφέρον υπάρχει πλέον, για την αφαίρεση των "μαύρων" σφραγισμάτων αμαλγάματος, και αντικατάστασή τους, από λευκές εμφράξεις ρητίνης ή κεραμικά ένθετα και επένθετα.

Αυτό, μπορεί να γίνει για τους ευνόητους, αισθητικούς λόγους αλλά και για την απομάκρυνση των βαρέων μετάλλων από το σώμα μας, τα οποία έχουν πολυσυζητηθεί γιατί κατηγορούνται για μια σειρά από ασθένειες. Διαβάστε παρακάτω, κάποια στοιχεία για τον υδράργυρο που υπάρχει στα "μαύρα" σφραγίσματα, αλλά δείτε ΕΔΩ και την ασφαλή μέθοδο αφαίρεσής τους, όπως πραγματοποιείται στο ιατρείο μας, ώστε να μην γίνει περαιτέρω κατάποση και εισπνοή υδραργύρου.

Ο υδράργυρος είναι ένα βαρύ μέταλλο. Υπάρχει σε τρεις στοιχειακές μορφές, στην απλή και σε δύο μορφές
ιόντων υδραργύρου. Σχηματίζει ανόργανες και οργανικές ενώσεις που διαφέρουν όσον αφορά τον μεταβολισμό και την τοξικότητα τους. Οι ενώσεις του υδραργύρου έχουν συγγένεια με τις θειϊκές ομάδες.
Η δέσμευση του υδραργύρου στις πρωτεΐνες των ενζύμων και στις μεμβράνες επηρεάζει την ενζυματική δραστηριότητα και τη λειτουργία των μεμβρανών. Μια τοξική επίδραση στις μεμβράνες μπορεί επίσης να οφείλεται στην οξειδωτική δράση του υδραργύρου. Το κεντρικό νευρικό σύστημα θεωρείται καθοριστικό όργανο μετά την έκθεση στις μεθυλικές οργανικές ενώσεις υδραργύρου και στους ατμούς στοιχειακού υδραργύρου. Τα νεφρά θεωρούνται το καθοριστικό όργανο μετά την έκθεση στις ανόργανες ενώσεις υδραργύρου.(6,7,8,9)

Το συμβατικό οδοντιατρικό αμάλγαμα ή αμάλγαμα αργύρου είναι ένα κράμα στο οποίο ο μεταλλικός υδράργυρος (Η&) αναμιγνύεται με μια σκόνη που περιέχει κυρίως άργυρο (περίπου 35%) και κασσίτερο (περίπου 10%), αλλά περιέχει επίσης και μικρότερες ποσότητες χαλκού (1-6%) και ψευδαργύρου (0-2%). Ο υδράργυρος εμπεριέχεται σε αναλογία 50% περίπου κατά βάρος. Ο υδράργυρος απελευθερώνεται σε σημαντικές ποσότητες από τις εμφράξεις αμαλγάματος. Αυτός εισπνέεται σαν ατμός και απορροφάται στους πνεύμονες. Η πρόσληψη των ατμών υδραργύρου στους πνεύμονες φθάνει περίπου το 80%, ενώ υπάρχει και μια πιθανότητα απορρόφησης του υδραργύρου στον γαστρεντερικό σωλήνα.(10)Ο υδράργυρος που απορροφάται στη στοιχειακή μορφή του, οξειδώνεται ενζυματικά σε δισθενή υδράργυρο στο αίμα και στους διάφορους ιστούς. Στο αίμα αυτή η οξείδωση γίνεται σε λίγα λεπτά σε αυτό το στάδιο, ο στοιχειακός υδράργυρος περνά εύκολα τους βιολογικούς φραγμούς, π.χ. το φραγμό αίματος-εγκεφάλου και το φραγμό του πλακούντα και έτσι διεισδύει σε όλους τους ιστούς.(8)
Πρέπει να τονισθεί ότι η ατομική διακύμανση στην απελευθέρωση και πρόσληψη υδραργύρου από τις εμφράξεις είναι πολύ μεγάλη. Υπάρχει μια ασάφεια στοιχείων για τη μέγιστη έκθεση στον υδράργυρο από τις εμφράξεις αλλά τα στοιχεία για την απέκκριση στα ούρα και στα κόπρανα δείχνουν ότι υπάρχουν άτομα με πρόσληψη που φθάνει τα 100 μ/ημέρα. Η συχνότητα τόσο υψηλών εκθέσεων μπορεί να συνδέεται με βρουξισμό ή με συνεχές μάσημα τσίχλας.(8,10) Σημαντικές ποσότητες υδραργύρου από τις εμφράξεις αμαλγάματος παρακρατούνται στους διάφορους ιστούς όπως στον εγκέφαλο, τους γεννητικούς αδένες και τα νεφρά. Ένας κανονικός αριθμός εμφράξεων αμαλγάματος, δηλαδή 25-30 επιφάνειες δοντιών, αυξάνουν τη συγκέντρωση υδραργύρου στον εγκέφαλο κατά 10 μ ανά χιλιόγραμμο βάρους. Η αντίστοιχη αύξηση στη συγκέντρωση στα νεφρά είναι περίπου 600-700 μ. Δεν είναι γνωστές οι λεπτομέρειες για τους διάφορους πιθανούς ιστούς - στόχους ή όργανα.(8,10).

Από τη μελέτη της Θεοδώρας Ζήση, Ιδρυτικό μέλος της Μακεδονικής Εταιρείας Ομοιοθεραπευτικής


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Αρίσταρχος Τσαμασλίδης: Εγχειρίδιο Ομοιοπαθητικής Φαρμακολογίας, Βέροια 1991, σελ.466-484
2. Robin Murphy: Homeopathic Medical Repertory, IBPS, First Indian Edition 3. Ζήση Θεοδώρα: Στόμα-Δόντια του Repertory J.T. Kent, (Απόδοση στα Ελληνικά)
Θεσσαλονίκη 1995 4. Γεώργιος Βυθούλκας: Essences-Βασικά χαρακτηρηστικά Ομοιοπαθητικής
Φαρμακολογίας, Κέντρο Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, Αθήνα 1990, σελ. 148-154 5. B.Jain: Chronic Diseases and Theory of Miasms, N.Delchi, India-110055 6. Κων/νος Χουρδάκης: Τοξικολογία του Ανθρώπου, University Studio Press,
Θεσσαλονίκη 1996, σελ.128-129, 170-171,188-189. 7. Παναγιώτης Επιβατιανός: Ιατροδικαστική και Τοξικολογία, University Studio
Press, Θεσσαλονίκη 1996, σελ. 230, 235, 242-244. 8. Louis W. Chang: Toxicology of Metals, Lewis Publishers, Κεφάλαιο 30, Κίνδυνοι
της Υγείας από το Οδοντιατρικό Αμάλγαμα, σελ.469-485 9. WHO, Environmental Health Criteria 118, Inorganic Mercury, Geneva,1991 10 Ziff S.: Silver Dental Fillings - The Toxic Time bomb. Can the Mercury in your
Dental Fillings Poison you? Aurora Press, New York, 1984 11.Eυρωπαική Αρχή Διατροφικής Ασφάλειας: Οδηγία απαγόρευσης κατανάλωσης
κόκκινου τόνου από έγκυες λόγω υψηλής περιεκτικότητας σε Υδράργυρο,
ΕΑΔΑ 7 Ιουλίου 2005.

Ασφαλής Αφαίρεση Αμαλγάματος από τα Δόντια.

πριν

μετά

Κάθε φορά που αφαιρούμε ένα παλιό σφράγισμα αμαλγάματος, ειδικά σε ασθενείς που κάνουν ομοιοπαθητική θεραπεία, πρέπει να ακολουθούμε συγκεκριμένη διαδικασία, ώστε να αποφεύγεται η κατάποση και η εισπνοή του υδραργύρου και των άλλων ουσιών που υπάρχουν στο αμάλγαμα. Για τον λόγο αυτό, υπάρχει ειδικό πρωτόκολο αφαίρεσης των παλιών σφραγισμάτων, το οποίο χρησιμοποιούμε στο ιατρείο μας, που περιλαμβάνει τα εξής:


1. Χρήση ειδικής αναρρόφησης.
2. Χρήση απομονωτήρος.
3. Κατεονισμοί-ψύξη περιοχής.
4. Κάλυψη προσώπου ασθενούς.
5. Αερισμός-ιονισμός χώρου.
6. Αποστείρωση οδοντικών ιστών μετά την αφαίρεση.
7. Detoxification ασθενούς, με ομοιοπαθητικά και φυτοθεραπευτικά σκευάσματα, πριν και μετά την διαδικασία, για την απομάκρυνση του αμαλγάματος και υδραργύρου από τον οργανισμό.8. Αφαίρεση εμφράξεως αμαλγάματος σε, όσο το δυνατόν, μεγαλύτερα κομμάτια.
9. Χρήση υπεροξειδίου του αζώτου (δεν εφαρμόζεται στην Ελλάδα).

10. Αφαίρεση μέχρι 3 εμφράξεων ανά εβδομάδα.

11. Φίλτρο στο οδοντιατρικό μηχάνημα, ώστε να μην μολύνεται το περιβάλλον, μέσω της αποχέτευσης ("Πράσινη" Οδοντιατρική).


Διαβάστε εδώ, στοιχεία για τον υδράργυρο που περιέχεται στο αμάλγαμα.

Οδοντιατρική και Ομοιοπαθητικός Ασθενής

Η Ομοιοπαθητική, δεν είναι ένας νέος τρόπος θεραπείας, όπως πολλοί νομίζουν, αλλά αποτέλεσε τη βάση για την εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης. Έχει τις ρίζες της στην εποχή του Ιπποκράτη, που ήταν και ο πρώτος που διατύπωσε τις βασικές αρχές της, και στη συνέχεια οργανώθηκε σαν επιστήμη από τον Γερμανό, Σάμουελ Χάνεμαν (1755-1843). Αυτός, πρώτος, μίλησε για τον "Νόμο των Ομοίων" και για την ολότητα του ανθρώπινου οργανισμού, ξεκινώντας μια επιστήμη που, στις μέρες μας, επανέρχεται δρυμήτερη, για να δώσει λύσεις σε σημεία που η κλασσική ιατρική αδυνατεί.

Η ομοιοπαθητική είναι μια φυσική μέθοδος θεραπείας, που στοχεύει στην ενδυνάμωση του οργανισμού, κινητοποιώντας τις αμυντικές του δυνάμεις και αποκαθιστώντας τη διαταραγμένη του υγεία. 

Η κατάσταση των δοντιών και του στόματος έχει πολύ μεγάλη σημασία για την ισορροπία κάθε οργανισμού. Αξίζει να αναφερθεί ότι το στόμα αποτελεί την αρχή δυο σημαντικών συστημάτων, του πεπτικού και του αναπνευστικού.

Τι σημαίνει "ομοιοπαθητικός οδοντίατρος"?

Είναι ένας οδοντίατρος, ο οποίος έχει εκπαιδευτεί στην ομοιοπαθητική, παρακολουθώντας το ολοκληρωμένο, διετές, πρόγραμμα εκπαίδευσης, σε αναγνωρισμένη σχολή ομοιοπαθητικής εκπαίδευσης που προορίζεται μόνο για γιατρούς, οδοντιάτρους και φαρμακοποιούς. Αυτός ο οδοντίατρος, ασκεί κανονικά την οδοντιατρική που όλοι γνωρίζουν, πραγματοποιεί όλες τις οδοντιατρικές θεραπείες, αλλά, ταυτόχρονα, είναι εκπαιδευμένος να παράσχει εξειδικευμένη οδοντιατρική φροντίδα, σε έναν ασθενή, που για διάφορους λόγους, βρίσκεται σε θεραπεία με ομοιοπαθητικά φάρμακα.

Η διαφορά της ομοιοπαθητικής οδοντιατρικής από την κλασική βασίζεται κυρίως στην αντιμετώπιση του ασθενή σαν οργανισμό που πάσχει στο σύνολο του και όχι μόνο στο στόμα. Εξάλλου, ο ομοιοπαθητικός οδοντίατρος γνωρίζει την ομοιοπαθητική φαρμακολογία και ξέρει το στάδιο και την πορεία της θεραπείας του ασθενή του.

Στο "πρακτικό" μέρος της οδοντιατρικής εργασίας (εμφράξεις, προσθετική, ορθοδοντική) δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές, εκτός από την αποφυγή ορισμένων υλικών, όπως π.χ. τα αμαλγάματα (μαύρα σφραγίσματα) διότι περιέχουν υδράργυρο και βαρέα μέταλλα, που επιδρούν αρνητικά στην ομοιοπαθητική θεραπεία αλλά και σε ολόκληρο τον οργανισμό. Στις διαφορές επίσης, ανήκουν η αποφυγή χρήσης ευγενόλης, κοινού αναισθητικού, διαλυμάτων μέντας και άλλων υλικών, που δεν συνάδουν με την ομοιοπαθητική θεραπεία. 

Σημαντικό μέρος στην ομοιπαθητική οδοντιατρική, αποτελεί η αφαίρεση των "μαύρων" σφραγισμάτων (αμάλγαμα). Αυτή, είναι καλό να γίνεται, έτσι κι αλλιώς, στους ασθενείς που ξεκινούν ομοιοπαθητική θεραπεία, χωρίς απαραίτητα να έχουν κάποιο πρόβλημα στα δόντια τους. Η αφαίρεση των εμφράξεων αυτών, πρέπει να γίνεται ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο πρωτόκολλο, το οποίο οι εκπαιδευμένοι ομοιοπαθητικοί οδοντίατροι γνωρίζουν, ώστε να αποφευχθεί η κατάποση του υλικού την ώρα της αφαίρεσης, αλλά και η εισπνοή των αερίων που εκλύονται, για να αποφευχθεί η περαιτέρω "μόλυνση" του οργανισμού.

Τεχνική ΛΕΩ ΔΕΙΧΝΩ ΚΑΝΩ

"ο άνθρωπος είναι το ευφυέστερο ον, επειδή έχει χέρια" Αναξαγόρας

Μια απλούστατη αλλά πραγματικά αποτελεσματική τεχνική για τον έλεγχο και τη θεραπεία των δοντιών από τον οδοντίατρο αλλά και για την εκμάθηση της στοματικής υγιεινής σε μικρά παιδιά από τους γονείς τους, είναι η τεχνική "ΛΕΩ-ΔΕΙΧΝΩ-ΚΑΝΩ".

Περιλαμβάνει τα εξής: 

ΛΕΩ : ο οδοντίατρος σου εξηγεί τι πρόκειται να κάνει.

                                ΔΕΙΧΝΩ : δείχνει τα εργαλεία που θα χρησιμοποιήσει, ίσως κάνει και τις κινήσεις που πρόκειται να γίνουν, χρησιμοποιώντας το χέρι του σαν αντίστοιχο του δοντιού. ΚΑΝΩ : γίνεται η διαδικασία όπως την περιέγραψε.

Κύρια συστατικά για να πετύχει, είναι το κλίμα εμπιστοσύνης και η παραχώρηση στον "ασθενή", μιας αίσθησης ελέγχου της κατάστασης, πχ, συμφωνείται με τον γιατρό ένα σήμα για διακοπή. Όποτε δίνει ο ασθενής αυτό το σήμα, ο γιατρός σταματά αυτό που κάνει.

Ακούγεται πολύ απλό, αλλα βοηθά πάρα πολύ με τα παιδιά, ενώ το έχω δει να έχει καταπληκτικά αποτελέσματα με τους ενήλικες φοβικούς ασθενείς, και λύνει πολλά προβλήματα στους ανθρώπους που δεν μπορούσαν, μέχρι πρότινος, να φτιάξουν τα δόντια τους, επειδή φοβόνταν.

Οι γονείς που θέλουν να δείξουν στα πολύ μικρά παιδάκια στοματική υγιεινή, αντιμετωπίζουν αντιδράσεις. Μπορούν να καμφθούν με τη συγκεκριμένη μεθοδολογία. ΛΕΩ στο παιδί πως πρέπει να καθαρίζεται το στόμα.

ΔΕΙΧΝΩ πως θα χρησιμοποιήσω την οδοντόβουρτσα. 

ΚΑΝΩ το βούρτσισμα στα δοντάκια του, όπως το περιέγραψα. 

Νέοι τρόποι εκπαίδευσης!

Θυμάμαι που στα 19 μου χρόνια, μπήκα για πρώτη φορά στο Ανατομείο της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ, και μαζί με άλλους συμφοιτητές, κλήθηκα να μελετάω την ανατομίά του ανθρώπου, στα συντηρημένα με φορμόλη σώματα που κείτονταν στα τραπέζια. Ήταν μια ενδιαφέρουσα εμπειρία και, αν μη τι άλλο, ήρθα σε επαφή με κάθε εκατοστό του ανθρώπινου σώματος, μέσα και έξω. Βλέπω όμως, οτι πλέον υπάρχουν και νέες μέθοδοι να μελετήσεις την Ανατομία. Η BioDigital Human είναι μια πλατφόρμα HTML5 για τους γιατρούς και τους επαγγελματίες υγείας. Καλωσήρθατε στο μέλλον της εκπαίδευσης!




 το είδα στο DentnewsNet

Συχνότερες απορίες για το βούρτσισμα των δοντιών

Ποια είναι η καλύτερη τεχνική?

Υπάρχει μια σειρά από αποτελεσματικές τεχνικές και ο οδοντίατρος θα σας δείξει ποια είναι η κατάλληλη για εσάς, ανάλογα με την κατασταση των δοντιών και των ούλων.
Μια αποτελεσματική και εύκολη στην απομνημόνευση τεχνική, περιλαμβάνει μια σειρά από κυκλικές ή ελλειπτικές κινήσεις στο στόμα, σε δυο δυο δόντια κάθε φορά, μέχρι να καλυφθεί όλο το στόμα.
Τοποθετείστε την οδοντοβουρτσα σε γωνία 45 μοιρών και βουρτσίστε με μια ελλειπτική κίνηση σπρώχνοντας έξω από τα δόντια.

Μαλακή ή σκληρή οδοντόβουρτσα?

Σε γενικές γραμμές η οδοντόβουρτσα πρέπει να είναι μικρή, με μακριά έυχρηστη λαβή. Πρέπει να είναι μεσαίας σκληρότητας. Η πολύ σκληρή μπορεί να τραυματίσει τα ούλα και η πολύ μαλακή να μην καθαρίζει καλά.



Πόσο χρόνο πρέπει να βουρτσίζω?

Το ιδανικό βούρτσισμα πρέπει να κρατά 3-4 λεπτά. Πολλοί αναρρωτιούνται γιατί αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τα δόντια, παρόλο που βουρτσίζουν, αλλά στην πραγματικότητα βουρτσίζουν ελλειπώς και πολύ βιαστικά. Οι έρευνες δείχνουν οτι οι περισσότεροι βουρτσίζουν λιγότερο από ενα λεπτό, πολύ μακριά από τον ιδανικό χρόνο.